In 1977 worden herontwikkelingsplannen gemaakt voor de zogenaamde ‘Marsmanpanden’ aan de Thorbeckegracht, bij de Diezerpoortenbrug. Het complex, bestaande uit een aantal vervallen 18e eeuwse pakhuizen en bedrijfspanden, was vanaf ca. 1900 in gebruik bij de meel- en fouragehandel van de Fa. Marsman. Begin jaren ’70 van de vorige eeuw raken de panden in verval na jaren van leegstand.  
Een Deventer architectenbureau ontwerpt in 1977 een nieuwbouwplan in de vorm van een grootschalig appartementencomplex. Het eerste bouwplan krijgt forse kritiek van de Vrienden van de Stadskern. Han Prins laat al tekenend zien dat de locatie met de vele historische woonhuizen in de directe nabijheid een kwetsbaar stadsgezicht is. De Vrienden constateren dat de eentonige vormgeving van het nieuwbouwcomplex met horizontale glaspartijen en praktisch platte daken op deze locatie niet acceptabel is. 

Na een periode van ‘touwtrekken’ tussen de gemeente en de Vrienden scharen de gemeente en het Welstandstoezicht zich in 1978 toch achter het modernistische ontwerp. Alleen de handtekening van B & W ontbreekt nog. Burgemeester Drijber is echter van mening dat het bouwplan qua schaal en karakter te veel afwijkt van de historische omgeving en weigert zijn handtekening onder het bouwplan te plaatsen.  Er komt om de zaak vlot te trekken een begeleidingsgroep, waarin namens de Vrienden ook Han Prins zitting neemt. Een nieuw ontwerp voegt zich qua schaal en dakvorm veel beter naar de historische omgeving van de Thorbeckegracht. In 1982 wordt het appartementencomplex voltooid. In het jaarverslag van de Vrienden van de Stadskern over 1982 zijn Prins' tekeningen van beide ontwerpen onder elkaar gezet. In 1987 krijgt de nieuwbouw zelfs de BNA-prijs voor de beste naoorlogse architectuur in Zwolle!